rainbowyuka.fotkoblog.pl

To boli. Niestety. To, gdy muszę spojrzeć Ci w oczy i nic nie zrobić, nawet nie mogę Cię przytulić. Nie mogę Cię pocałować. Nie mogę nic. Ciągle Cię tracę, straciłam twą miłość, straciłam twą przyjaźń. Teraz mówisz, że nigdy tego nie było. To po co mnie ranisz? Ja Ci nie wierzę. Już nie. Chciałam. Ale ty nie? Straciłaś moje zaufanie, bo sama chciałaś mu ufać. Kłamiąc mi, tak bardzo.

Kocham Cię, idiotko. Jesteś bardzo tępa. Ktoś dla Ciebie poświęcił swoje życie, te "lata", które powinny być najszczęśliwsze. Swoją młodość. A ty to odrzuciłaś, rozumiesz swój błąd, ale nie chcesz go naprawić. Da się. Śmieszy Cię to, że tę osobę to boli. Każde najmniejsze kłamstwo. Nawet twoje słowa, że Ci zależy, że chcesz by ta osoba żyła. Bym ja żyła. Mówisz, że Ci smutno, bo mnie jest smutno, bo ja jestem jak roślina. Sama to sprawiłaś. Dla mnie jesteś jak woda, jak tlen dla tych roślinek. Potrzebuję Cię do życia.

,,Nie rozumiem jej. Ma obok siebie tak wspaniałą osobę, a zostawia ją dla alkoholu i seksu". Prawdziwe słowa, ale ranią tak jak twoje.